کد مطلب:29961 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:86
ابن عبّاس گفت:ای معاویه! آیا ما را از خواندن قرآن، نهی می كنی؟ گفت:نه. ابن عبّاس گفت:آیا ما را از تفسیر كردن قرآن، نهی می كنی؟ گفت:آری. ابن عبّاس گفت:پس، قرآن را بخوانیم و از مقصود خداوند در قرآن نپرسیم! آن گاه گفت:كدام یك بر ما واجب است:خواندن قرآن، یا عمل كردن به آن؟ معاویه گفت:عمل كردن به آن. ابن عبّاس گفت:چگونه به قرآن عمل كنیم، در حالی كه نمی دانیم منظور خداوند چیست؟ [ معاویه] گفت:از كسی بپرس كه آن را به غیر آنچه تو و خاندانت تفسیر می كنید، تفسیر می كند. ابن عبّاس گفت:خداوند، قرآن را بر خاندان من نازل كرده است. از آل ابو سفیان درباره آن بپرسم؟! ای معاویه! آیا ما را از این كه خداوند را با حلال و حرام قرآن پرستش كنیم، باز می داری؟ اگر امّت اسلامی درباره آن نپرسند تا بدانند، هلاك خواهند شد و اختلاف خواهند كرد. معاویه گفت:قرآن را بخوانید و تفسیر كنید؛ ولی از آنچه خداوند درباره شما نازل كرده است، چیزی نقل نكنید و جز آن را نقل كنید. ابن عبّاس گفت:خداوند در قرآن می فرماید:«یُرِیدُونَ أَن یُطْفُِواْ نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَ هِهِمْ وَیَأْبَی اللَّهُ إِلآَّ أَن یُتِمَّ نُورَهُ و وَلَوْ كَرِهَ الْكَفِرُونَ؛[1] می خواهند نور خدا را با سخنان خویش خاموش كنند؛ ولی خداوند نمی گذارد، تا نور خود را كامل كند، هر چند كافران را خوش نیاید».[2]. 6310. الإرشاد - در بیان مظلومیّت امیر مؤمنان -:زمامدارانِ ستمكار، كسانی را كه از آن حضرت به نیكی یاد می كردند، به زیر شلّاق می گرفتند و حتّی به خاطر آن، گردنشان را می زدند و مردم را به اعلام بیزاری از وی وا می داشتند. رسم بر آن شده بود كه به هیچ شكل از علی علیه السلام به خوبی یاد نشود، چه رسد به این كه از فضایل (برتری ها) او یاد شود، یا مناقب (بزرگواری های) او گزارش گردد و یا درباره حقّانیت او استدلالی صورت گیرد.[3]. 6311. الأغانی - به نقل از ابن شهاب بن عبد اللَّه -:خالد بن عبد اللَّه قَسری (یكی از زمامداران بنی امیّه) به من گفت:برایم سیره بنویس. به وی گفتم:گاهی از سیره علی بن ابی طالب - كه درود خدا بر وی باد - به چشمم می خورد و آن را یاد می كنم. گفت:نه. مگر آن كه او را در قعر جهنّم ببینی (نشان دهی).[4].
6309. الاحتجاج:معاویه به ابن عبّاس گفت:ما به همه جا نامه نوشته ایم و از ذكر فضایل علی و خانواده اش منع كرده ایم. تو هم زبانت را نگه دار.